Na czym polega badanie widzenia zmierzchowego?

W badaniu widzenia zmierzchowego (inaczej mezopowego) mierzy się minimalny próg wrażliwości zmysłowej w warunkach przejściowych. Warunki przejściowe polegają w tym przypadku na niedostatecznej ilości światła podczas kierowania pojazdem. Jest to stan pośredni pomiędzy widzeniem fototypowym (w normalnych warunkach) a skotopowym (gdy światła jest bardzo mało).

W widzeniu zmierzchowym udział biorą zarówno pręciki (odpowiedzialne za postrzeganie ruchu oraz kształtów), jak i czopki (umożliwiające widzenie kolorów). Warto jednak wiedzieć, że praca czopków jest w tym przypadku upośledzona, ponieważ przy niewielkiej ilości światła najpierw przestają działać te odpowiedzialne za postrzeganie pasma czerwonego, a następnie zielonego.

Samo badanie przeprowadzane jest w trzech etapach.

Najpierw następuje adaptacja wzroku osoby badanej do warunków, w jakich przeprowadza się konieczne pomiary. Następnie w specjalnym urządzeniu pacjent obserwuje wyświetlany obraz, tzw. Pierścienia Landolta. W obwodzie pierścienia znajduje się stopniowo oświetlana przerwa. Im szybciej pacjent zauważy przerwę, tym lepszy wynik badania. Trzeci, ostatni etap, dotyczy badania wrażliwości na olśnienie. Po obserwacji pierścienia pacjent jest olśniony silnym źródłem światła, po czym rozpoznaje wyświetlane kształty. Tutaj również im krótszy czas rozpoznania kształtów, tym lepiej.

Osoba, która przystępuje do badania zmierzchowego, powinna być przede wszystkim wypoczęta. Poza tym zabronione jest przystąpienie przez pacjenta do badania po spożyciu alkoholu.